پزشکان و پرستاران در محیط‌های درمانی چگونه لباس بپوشند؟

 در ماده ۱۱۱ آیین نامه اخلاق حرفه‌ای سازمان نظام پزشکی اعلام شده که شاغلان حِرَف پزشکی و وابسته در انتخاب و رعایت پوشش حرفه‌ای علاوه بر رعایت مقررات عمومی کشور، مکلفند پوششی را انتخاب کنند که هم شأن و حرمت حرفه‌مندان پزشکی را حفظ کند و احترام به این حرفه را برانگیزد و هم آرامش و اعتماد دریافت کنندگان خدمات پزشکی را موجب شود و همچنین از انتقال عفونت‌ها جلوگیری و ایمنی خود حرفه‌مندان و بیماران را حفظ کند.

بر اساس ماده ۱۱۲ این آیین‌نامه لازم است در زمان ارائه خدمت به دریافت کنندگان و بیماران، از لباس‌های ساده و تمیز و بدون تصاویر، علائم نامتعارف تبلیغاتی و حاوی پیام استفاده شود. در عین حال طبق ماده ۱۱۳ آیین‌نامه اخلاق حرفه‌ای سازمان نظام پزشکی، شاغلان حِرَف پزشکی و وابسته موظفند ضابطه محیط‌های بالینی را در پوشیدن لباس فرم جلو بسته رعایت کنند.

در ماده ۱۱۴ این آیین‌نامه هم آمده است که شاغلان حِرَف پزشکی و وابسته، در خارج از محیط‌هایی که اسکراب (روپوش‌های پزشکی و جراحی) جزو ضوابط نیست، نباید اسکراب بر تن داشته باشند و یا باید آن را با روپوش سفید بپوشند. همچنین طبق ماده ۱۱۵ این آیین نامه در محیط ارایه خدمات باید کارت شناسایی عکس‌دار در محل قابل رویت همگانی روی لباس نصب شود.

در ماده ۱۱۶ آیین‌نامه اخلاق حرفه‌ای سازمان نظام پزشکی نیز اعلام شده است که نباید از پوششی استفاده شود که در روند ارائه خدمات سلامت تداخل ایجاد کند. در محیط بالینی نباید پوششی روی لباس فرم پوشیده شود که مزاحم کار بالینی باشد.

بر اساس ماده ۱۱۷ این آیین‌نامه اعلام شده است که شاغلان حِرَف پزشکی و وابسته، باید در محیط ارائه خدمت بدون آرایش و زیورآلات متعارف باشند.

همچنین طبق ماده ۱۱۸ آیین‌نامه اخلاق حرفه‌ای سازمان نظام پزشکی، لازم است شاغلان حِرَف پزشکی و وابسته، برای حفظ هرچه بیشتر سلامت بیماران، بهداشت فردی را در ابعاد مختلف آن رعایت کنند از جمله اینکه ناخن‌ها باید کوتاه، تمیز و فاقد ناخن مصنوعی باشند.

انتهای پیام